Koniec roku zawsze przynosi moment zawieszenia – chwilę między „jeszcze” a „już nie”. W takiej szczelinie oddajemy w Wasze ręce drugi numer „POZa Linią”, który okazał się czasoPRZESTRZENIAMI. To wydanie wyrasta z intuicji, że czas i przestrzeń są nie tylko kategoriami fizycznymi, lecz także literackimi narzędziami: formami istnienia, które można negocjować, rozszerzać, zagęszczać, a czasem zupełnie przekroczyć.
Czym są czasoprzestrzenie? Jak podkreślają Agnieszka Waligóra i Adrianna Marczak, to światy, które literatura potrafi zarówno otwierać, jak i domykać: od wyobrażonych i ulotnych, po te zbudowane z bardzo konkretnych doświadczeń ciała, języka i pamięci. W tym numerze przyglądamy się czterem trajektoriom – wyobrażonym, zamkniętym, otwartym i mitycznym. Każda z nich odsłania inną logikę ruchu, inne napięcie między tym, co nas ogranicza, a tym, co pozwala przekraczać.
Zebrane tu teksty pokazują, że czasoprzestrzeń może być zarówno miejscem schronienia, jak i ryzyka, może rodzić się z intymnego gestu, z katastroficznej wizji, z mitologicznego prześwitu czy pracy wyobraźni i języka.
Mamy nadzieję, że ten numer otworzy Wam własne przejścia – ku czasom, przestrzeniom i temu, co jeszcze nie nazwane.
Redakcja