Ciepły oddech światła na twarzy,
lepkiego światła rozgrzanej lawy
w lampie z lawą. Źle czy dobrze
jest kochać rzeczy jak ludzi?
To, że nie słyszysz pytania,
to nie znaczy, że nie padło
w myśli, a język drga. Te słowa są
żywe, poruszają językiem; one, nie ja.
Te same zasady, które panują w lampie
z lawą panują w kosmosie. Te same
siły, które poruszają lawę w lampie
z lawą rodzą gwiazdy, mnożą odpowiedzi.