Joanna Paula Oklińska

przed godzinami robi biotech, po godzinach wiersze. Zaczynała pisanie z grupą dziewczyn z kolektywu „Salamandruj”, jest współautorką zinów „Podomka” i „Wylinka” oraz autorką zina „VulvaHat Biologists”. Kocha wodę, nie umie pływać i czynnie bojkotuje profesjonalizm. Jest laureatką Nagrody Głównej w XXIX Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Jacka Bierezina i autorką książki „transkryptom szczęśliwej komórki”.

głód jest jak

tafla tkanki bliznowatej na szorstkości wisły sapanie psa drzazga w dłoni brata skurcz pod moim pępkiem kiedy wsiąkam w piasek burzowe chmury nadwiślańskiej wioski muchówki w cosplayu pszczół na zmarszczonym nosie puma pastel jest mnie niewystarczająco na tęsknotę wieczorem odblokowuję telefon i pierwszy raz wystarcza…