Ewelina Cis

autorka wierszy i krótkich form prozatorskich. Publikowała m.in. w „8. Arkuszu Odry” i „Kontencie”. Laureatka konkursów poetyckich, m.in. XXXI OKP im. K.K. Baczyńskiego i XXXVI OKP im. Zbigniewa Herberta. Zawodowo art directorka i projektantka graficzna. Mieszka i pracuje w Warszawie, z której nie pochodzi.

***[Jeśli zamknę lewe oko]

Jeśli zamknę lewe oko: ludzie wloką swoje cienie. Jeśli zamknę prawe oko: cienie popychają swoich ludzi. Wszyscy (i ludzie, i cienie) przyszli leżeć na wymierzonej w słońce płycie i słuchać mechanicznych ptaków. Podzielona boli mniej ta tęsknota. Jest w nas czerń i biel, bieli jest…

*** [Ciepły oddech]

Ciepły oddech światła na twarzy, lepkiego światła rozgrzanej lawy w lampie z lawą. Źle czy dobrze jest kochać rzeczy jak ludzi? To, że nie słyszysz pytania, to nie znaczy, że nie padło w myśli, a język drga. Te słowa są żywe, poruszają językiem; one, nie…